Hola!

Week twee voor jullie terwijl ik alweer over de helft van mijn tijd in Spanje zit! :o Hopelijk trek ik het nog tijdig recht. Op goed geluk dan maar. Ik ben ook niet kort van stof, helaas. Ik wil trouwens nog even melden dat jullie goed naar de titels van de blogs moeten kijken. De site zet namelijk het laatst gepubliceerde stuk bovenaan en als ik dus meerdere blogs op een dag plaats zoals op elf augustus dan kan het zijn dat je alleen de nieuwste ziet. Als je er toevallig overheen hebt gekeken of nu binnen komt vallen en chronologisch wilt lezen, helemaal onderaan staat "laatste verhalen" met daaronder "Alle reisverhalen." Tot daartoe alle huishoudelijke mededelingen voor vandaag ;) Waar waren we gebleven...

Donderdag 27 juli -

Tina, de moeder, vertelde me dat ze vandaag in de middag moest werken. Ze is fysiotherapeut en soms wordt haar schema opeens omgegooid. Geen probleem op zich, ik maak evenveel uren als ik 's middags werk en verder veranderd er niet heel veel voor mij. Ik werk als zij werkt. Het was alleen vandaag donderdag, dus ik moest om 14 weg voor mijn trein en dat was nou net wanneer zij naar haar werk vertrok. Tja... Handig! Ik kan mijn lessen afzeggen, daar niet van, maar doorbetalen moet ik geloof ik wel. De vader, Samuel Senior werkt echter natuurlijk nog thuis deze week dus ik  kon gewoon gaan. Ik was alleen vandaag dus eigenlijk een beetje vrij? Samen met Tina en de kinderen zijn we naar het park geweest en ik heb er eigenlijk voor gezorgd dat ik die zes uur wel volmaakte. De taalles ging dit keer over grammatica, daar had ik in Nederland nog niet veel aan gedaan. Waar ik de vorige les goed meekwam zakte ik nu behoorlijk door de mand. Na de tijd at ik samen met Denise, Nelleke en Beau (ook uit Nederland) tapas bij, hoe voorspelbaar, Cafe & tapas. Het was mijn eerste keer tapas hier in Spanje. Tapas is een maaltijd tussen je ontbijt en lunch of lunch en avondeten in, omdat hier in Spanje daar zoveel tijd tussen zit. Half acht ontbijten, om twee uur je lunch en om tien/elf uur 's avonds aan je diner is misschien af en toe wat teveel gevraagd. Veel tapasrestaurantjes gaan echter niet open voor acht uur ’s avonds. Simpelweg omdat je 's ochtends ook niet al ergens avondeten kunt bestellen. Behalve bij de dure toeristische plekken dan. Zoals Café & tapas. Aangezien ik voor mijn taallessen om twee uur vertrek is mijn middageten wat eerder op dinsdag en donderdag. Ik heb dan ook gewoon honger om 18 uur nadat ik mijn brein heb laten kraken ;) De tinto de verano is er geloof ik wel goed. Tinto de verano is niet heel erg geliefd bij de Spanjaarden zelf, het bestaat uit rode wijn, bitterlemon en teveel suiker. De patas bravas vond ik echter net als veel Spanjaarden heerlijk en als je dan in goed gezelschap bent, wat maakt het dan uit als je tegen de Spaanse cultuur ingaat :P

Vrijdag 28 juli-

Het werken ging goed vandaag. Ik geloof alleen dat ik in geen weken zo'n behoefte aan weekend heb gehad. Olivia en Samuel Junior zijn geweldig hoor, maar zes uur zonder ruzie met elkaar lukt nog niet. Het kan ontzettend fijn zijn om kinderen te horen schreeuwen en voor de verandering die dag niet op te hoeven springen. Soms zijn we met zijn drieën bezig en besluit de een de ander zonder aanleiding met een speelgoedauto te slaan, probeer dat maar eens te fixen in mondjesmaat Spaans. Een fidget spinner en twee kinderen, het was sowieso gedoemd om te mislukken. Ik ben hier nog geen twee week, maar ik snap nu al waarom ouders stilte zo waarderen als hun kinderen op bed liggen. Zelfs als die kinderen voor de rest van de dag schatjes zijn. Aangezien ik gisteren vrij was en woensdag niet heel lekker ging, vraag ik me af of dit die dagen zijn in het begin wanneer de kinderen je gaan uittesten. Soms zeggen ze eerst mijn naam, glimlachen, en trekken dan pas alles over de kop. En zodra ik nee zeg ergens op rennen ze naar hun vader en zeggen dat ik verschrikkelijk ben. Maar zoals ik zei, vandaag ging aardig goed. Samuel is genoeg op me gesteld om zijn siësta ontspannen in te gaan en Olivia heeft een tekening voor me gemaakt. Pieken en dalen! Dit is een stuk lastiger dan oppassen op een zaterdagavond ;). Elke vrijdag eten we blijkbaar jamón (ciabatta met salsa, olijfolie, ham en dan nog meer olijfolie) (AL het eten verzuipt hier in de olijfolie) en halen zodra beide ouders in huis zijn ergens een ijsje om het weekend te vieren. Vila real is een typische Spaanse stad en ik begin het wel steeds mooier te vinden. Ik besloot voor smurfenijs te gaan dat hier naar typisch Spaans snoepgoed smaakt dat we in Nederland niet hebben. Het smaakt naar pepermunt alleen dan heel zoet?

Zaterdag 29 juli-

Zaterdag! Weekend! Uitslapen tot acht uur 's morgens omdat daarna Samuel Jr krijsend wakker wordt en ik mijn bed uitbrand. Woehoe. Het weer, de kinderen, de taallessen en alles hier is geweldig, maar wakker worden blijft verschrikkelijk. Ik ben en blijf een avondmens, ook al slaap ik hier gemiddeld drie uur eerder. Zelfs als ik niet kan slapen, omdat ik zonder airco zit, door mijn allergische reactie. Ik ben in het weekend vrij, maar de familie heeft aangeboden me in het weekend zoveel mogelijk van de regio te laten zien. We vertrokken met zijn allen erg vroeg van huis weg om naar San José te gaan. In San José zijn een aantal natuurgrotten die je met een boot van binnen kunt bekijken. Het was erg mooi, maar ik heb alleen foto's waar de kinderen ook op staan dus die kan ik niet op deze blog zetten. 's Middags waren we in huis om de hitte uit te zitten en keken met zijn allen een film. Na een uur of zes toen de temperatuur weer begon te zakken zijn we de stad ingegaan en heeft het gezin met de 'hotspots' van Vila real laten zien. Vila real is qua inwonersaantal even groot als de stad Emmen. Onder de hotspots vielen een kerk en een natuurgebied die ik beide wel echt gaaf vond. In de kerk was juist op dat moment een koppel aan het trouwen en het hele plein lag vol met rijst.

Zondag 30 juli -

Zondag is eigenlijk de standaard dag waarop het gezin naar Benicasim gaat. Aangezien het vorige week erg gezellig was besloot ik dit weekend weer mee te gaan. In Vila real is niet veel te doen en om nu in mijn eentje door Valencia te struinen kan ook vaak genoeg nog. Zei iemand heerlijke paella? De grootouders doen erg hun best en het zijn zulke vriendelijke mensen. De kinderen vinden het fijn als ik mee ga want ik kan erg goed zwemmen en dat is leuk voor spelletjes in het water. Ik ben hier al eens mee geweest naar de zwemles van Olivia en inderdaad, ik kan hier erg goed zwemmen. In vergelijking met de meeste Nederlanders ben ik waardeloos, maar hier stijg ik boven het gemiddelde uit. Oma Robben is morgen jarig en dus besloot ik met haar te skypen, met wat hulp van mijn ouders. Ik vond het wel even lastig om iedereen zo te zien en na die tijd zat ik even in de put. Onbewust ga je door te skypen mensen toch meer missen dan als je bijvoorbeeld gewoon een appje stuurt. Ik vond het wel heel fijn om iedereen even te spreken. We gingen met het hele gezin weer na de zee om vervolgens in het zwembad van hun opa en oma te duiken. Het Spaanse woord voor grootouders is abuela, maar in het Valenciaans is het jaja. Ik denk de hele tijd Nederlands te horen. Ik heb geprobeerd te praten met de oma wat aardig goed ging, tot ze vroeg hoe oud mijn zusjes zijn. Tegen de tijd dat ik de zin grammaticaal goed in mijn hoofd had, was ze alweer weg gezwommen. Zucht.

Maandag 31 juli-

Samuel Senior deelde me mee zeker nog deze week in huis te werken. Samuel junior blijft krijsen zodra hij zijn vader of moeder niet ziet. Het voelt een beetje alsof ik faal, maar we hopen gewoon met zijn allen dat het snel beter gaat. Ik ben hier nog geen twee weken en Samuel junior is nog maar klein. Ik heb het gevoel dat werken vandaag weer beter gaat dan voorgaande dagen. Ik kon mezelf redelijk redden en voel me op mijn gemak. Ik had vanmorgen wel koorts en voelde me ziek, maar met genoeg Ibuprofen lukt het wel. Ik kan me hier moeilijk een dag ziek melden en niet op mijn werk verschijnen. Ik hoop dat het snel afzakt. Toen Tina in huis kwam van haar werk zijn we naar Castellón de la Plana gegaan, de dichtstbijzijnde grote stad. Hier tref je een heuse Amerikaanse mall met een supermarkt en tientallen kledingwinkels. Totaal anders dan ik ooit in Nederland gezien heb. Toch heb ik ook in deze immense winkelhal nergens normaal brood kunnen vinden. Ik besloot voor het avondeten oma Robben nog even te bellen omdat het haar verjaardag was. Ik ben daarna echter nog voor het avondeten in slaap gevallen.

Dinsdag 1 augustus-

De kinderen sliepen vandaag uit. Natuurlijk wist ik dit niet van te voren en kon zelf wel lekker vroeg mijn bed uit. Ik voel me nog steeds hondsberoerd. Mijn koorts loopt snel op, maar met de tanden op elkaar gaat het oké.  Het was alsof Samuel jr het aanvoelde en vandaag dus weer extra lastig deed. Ik heb hem nog nooit zoveel uren achter elkaar horen krijsen. Olivia was vandaag in een opperbest humeur en lijkt weer aan me vast te willen plakken. Tegen de tijd dat ik vrij was, was ik aardig doodop. Maar het is dinsdag en dus sprinten om de trein te halen! Na de taalles zijn we met alle zomer au pairs die momenteel in Valencia zijn een frozen yoghurt gaan eten om vervolgens op een terras met zijn allen wat te eten. Er is een nieuwe au pair gearriveerd, Anastasica uit Frankrijk. Ze is de laatste zomer au pair om in Spanje te komen en ze vertrekt een paar dagen na mij. Ze is de jongste van ons allemaal en nog maar zestien. Officieel mag je pas een au pair worden met achttien en de meesten zijn al zeker twintig. Nu ben ik eindelijk niet meer de jongste! Bij terugkomst in huis heb ik met moeite wat avondeten op gekregen waarna ik mijn bed in kroop. Tina vraagt de hele tijd of ik me wel goed voel omdat het zweet letterlijk van mijn lichaam afdruipt.

Woensdag 2 augustus –

Tina moest vandaag ’s middags werken dus was ik ’s morgens vrij. Ik heb geprobeerd zoveel mogelijk uit te slapen, maar werd rond negen uur al wakker van de hitte. Ik was nog steeds moe en ben nog tien minuten in bed blijven liggen. Het is frustrerend om ziek te zijn terwijl je het liefst wilt werken. Ik merk nog niet echt dat het beter gaat. Werken vanmiddag ging wel heel goed en leek een ware omslag van gisteren. Alsof ik opeens twee engeltjes heb. Ik heb ’s avonds nog wat Spaans geoefend met de vader, waarna ik Jur per ongeluk in het Spaans welterusten wenste haha. Tina en Samuel Senior wilde een gesprek me omdat ik hier nu twee weken ben om te evalueren. Ze hebben besloten dat Samuel Senior in ieder geval in huis blijft werken tot Samuel junior op zijn minst twee uur voorbij kan laten gaan zonder willekeurig te gaan krijsen om zijn ouders. Hij moet af en toe de bevestiging hebben dat ze hem niet in de steek hebben gelaten. Ik vraag me af hoe ze dat gaan oplossen als hij naar de peuterschool moet. Ondertussen voel ik me aardig gefaald, niemand verwacht met een au pair alsnog thuis te moeten werken.  Aangezien vandaag wel opeens eng goed ging, hoop ik dat dit zich doorzet en dat ik de moeilijkste dagen nu heb gehad.