Drie weken later dan gepland, maar hier is dan mijn blog van september. September was echt een beetje een achtbaan, maar ondertussen lijk ik weer redelijk op schema te zitten en begin volgende maand gewoon al met reizen!

Zoals jullie in mijn vorige blog lazen was het begin van september nogal… overweldigend. Ik verloor mijn laptop (en vond hem terug), ging naar de tandarts en mijn host mom verloor haar baan. Helaas heeft ze na een maand solliciteren nog geen nieuw werk gevonden, maar gelukkig hebben ze nog wel steeds mijn hulp nodig en kan ik bij hen blijven.

Dat eerste weekend van september ging ik met Wendy op zaterdag naar Darling Harbour, een kleine inham in de oceaan. Het weer was nog niet perfect, maar we hebben toch even onze voeten in het water gestoken en ons voorgenomen later terug te komen. Later die middag gingen we naar het Sydney Observatory, een gebouw aan de rand van de stad die uitkijkt over de Harbour Brigde. We hadden in het centrum van de stad scones gehaald en terwijl we (onder andere) aan deze blog schreven, keken we naar de zonsondergang. Het is heel vreemd om te beseffen dat we binnenkort niet meer in Sydney zijn.

Die zondag ging ik met Wendy winkelen en kocht een jurkje voor mijn verjaardag waar ik al weken naar aan het kijken was. Ook verkocht ik mijn eerste Zomerburen hier in Australië!

Die week was het nogal koud voor Australische begrippen en spendeerde ik doordeweeks vooral met Wendy in Chatswood. Op een gegeven moment kochten we maar Belgische wafels en chocolademelk. De man achter het kraampje bleek zelf ook Vlaming te zijn, maar eh daar kwamen we pas achter nadat ik als echte Nederlander had opgemerkt dat ik de chocolademelk toch wel duur vond. Hij was het geld wel helemaal waard hoor!

In het weekend was het gelukkig weer wat warmer, zo warm zelfs dat ik op zaterdag besloot voor een nieuwe bikini te gaan kijken. Ik slaagde (nog) niet, maar het was leuk om weer een zaterdag in het centrum van Sydney door te brengen en nieuwe smaken ijs te proeven. Ik vergeet steeds hoeveel mogelijkheden er zijn als je in een metropool woont.

Op zondag ging ik met Lieke en Wendy naar de Sydney vismarkt. Dat was ook echt een ervaring! Vrijwel alle vis die in en rond Sydney wordt gevangen komt hier terecht. In een grote hal liep je tussen alle bakken met levende vissen, krabben en inktvissen door. Uiteindelijk bestelden we een box met verschillende soorten vis om te delen en bij het water op te eten. De gefrituurde octopussen waren nogal een ervaring. Ze zagen er nog zo levend uit dat Wendy en Lieke ze weigerde te eten dus ik had er acht voor mezelf. Als dessert haalde ik voor mezelf watermeloen, ananas en aardbei ondergedompeld in chocolade. Terwijl de zon onderging dronken we cocktails aan het water waarna ik met Wendy nog uiteten ging.

De week daarop op donderdag was ik jarig! Nu ben ik officieel 22. Doordeweeks waren mijn ogen ontstoken geraakt dus ik ben met Wendy door allerlei apotheken gerend om te zorgen dat het voor donderdag weer weggetrokken zou zijn. Op donderdag zelf was het rond de dertig graden en sprak ik met Wendy en Lieke in Chatswood af om een ‘Birthday shake’ te drinken; een drankje met suikerspin, ijs en taart erin verwerkt. Die middag maakte mijn gastgezin een Tim Tam taart en gaven ze me ook een voucher voor de Sydney Harbour Brigde cadeau! Dat betekent dat ik straks bovenop de Harbour Brigde heb gestaan!

De dag daarop kocht Wendy een typisch Australische pyjama en was het startschot van souvenirs kopen echt begonnen.

In het weekend kwam Amy naar Sydney om mijn verjaardag te vieren. Lieke had een Schwarzwalder kersentaart voor me gemaakt die we voor het Opera House hebben opgegeten. Daarna gingen we met zijn allen cocktails drinken en kochten in een drankwinkel nog wat prosecco en bier om in het park op te drinken. Die avond gingen we uiteten en besloten spontaan om ook nog even naar de film te gaan. De enige bioscoop waar zo laat nog een film draaide was een half uur met de bus en toen waren we er ook nog driekwartier te vroeg. Op de slechte bioscoopwifi heb ik toen nog een half uur met mijn ouders gebeld voordat we naar de slechtste film OOIT gingen. Echt, hij was zo slecht dat Wendy haar stoel uitgleed van het lachen en iemand achter ons moest huilen van het lachen.

Die zondag gingen Wendy en ik naar Newcastle om een voetbalwedstrijd van Amy te kijken waarna we de rest van de dag probeerden uit te vogelen hun onze reis door Australië eruit zou komen te zien.

Die maandag kwam toen mijn eerste verjaardagskaartje binnen en was ik de enige van ons allemaal die besloot niet te gaan bloedprikken. Ik bedacht me op het laatste moment omdat ik bang was dat er niet genoeg tijd was voordat ik zou moeten werken. En die woensdag, bijna een week na mijn verjaardag, verscheen dan eindelijk Zomerburen! Dat vierde ik door met Wendy regenboogcake te eten (hij was echt heel erg smerig). Mijn uitgeverij Blossom Books heeft een aantal boeken richting Australië gestuurd, maar die zijn nog niet aangekomen. Nu is het wachten op de eerste recensies om te zien hoe het boek ontvangen wordt.

Zaterdagochtend namen we afscheid van Hannah, die nu haar farmwork gaat doen in een ander deel van Australië. Amy, Wendy en ik waren de rest van dat weekend in het centrum van Sydney te vinden. We kochten wat kleren voor onze aankomende reis en gingen naar de Paddington Markets waar we verschillende desserts uitprobeerden. Ik denk dat mijn favoriete gedeelte toch was toen we voor elkaar kleren gingen uitzoeken. Stond ik daar op een gegeven moment in een groene croptop en een roze jogingsbroek.

En toen, die laatste maandag van september begon de voorjaarvakantie van Chloe en Josh. We hadden verschillende playdates waarbij alle kinderen aan het spelen waren en ik met alle moeders aan de wijn zat haha.

De tweede week van de vakantie was een stuk drukker en voller, maar daarover in mijn volgende blog meer. Ik beloof dat die wel gewoon op tijd komt volgende week zondag! En ik doe mijn best om mijn foto’s van september binnen een week online te zetten, maar daarna is het bijna voorbij… er volgt nog een blog over de eerste helft van november en ons reisschema, maar aangezien ik mijn laptop niet mee op reis, is het daarna voorlopig even stil.

Ik ben bijna weer thuis! Als deze blog online komt nog duurt het nog exact drie maanden voordat ik op Schiphol land.